Na stronie IPA sa znaki fonetyczne kopiuj-wklej. Zeby sie poprawnie wyswietlaly, trza miec obsluge UTF, ale to chyba nie problem.froger3 pisze: 'd(schwa)s(schwa)dz(z z ogonkiem:)I(schwa) a to drugie to 'Igdr(schwa)
Zrodlo: http://pl.wikipedia.org/wiki/Wikipedia: ... 5%84/AdamtW jezyku polskim apostrof sluzy do oznaczenia, ze litera (najczesciej samogloska) wystepujaca przed nim jest niewymawiana. Np. w przypadku nazwiska Morse [mɔːs] ostatnia litera e nie jest wymawiana; gdy chcemy odmienic to nazwisko stawiamy po nim apostrof: alfabet Morse’a.
Zrodlo: http://pl.wikipedia.org/wiki/Dyskusja_w ... is_TriggerChce zwrocic uwage tylko na maly drobiazg: uzycie apostrofu. jego uzycie w wyrazach takich jak Sonic, Shadow, Knuckles, Black Doom jest zbedne, gdyz koncza sie one na spolgloske, a apostrof oznacza, ze ostatnia gloska jest niema (niewymawiana) – oczywiscie widac juz, ze w tych nazwach ("k" w Sonic, "s" w Knuckles, "l" w Shadow, "m" w Black Doom) ostatnie gloski nie sa nieme, dlatego dopelniacze nalezy zapisywac odpowiednio "Sonica", "Knucklesa", "Shadowa", "Black Dooma" i podobnie inne przypadki (zobacz inne artykuly z tej serii). Apostrofu uzyc nalezy w zamian przy odmianie imienia George, gdyz "e" w tym wyrazie jest nieme – dopelniacz "George'a" itp. troche wiecej o zagadnieniu w artykule "apostrof".
Nazwiska zakonczone na -e nieme (tzn. nie wymawiane) otrzymuja polskie koncowki po apostrofie, np.
Larousse, Larousse’a, Larousse’owi, z Larousse’em;
Montaigne, Montaigne’a, Montaigne’owi, z Montaigne’em;
Malebranche, Malebranche’a, Malebranche’owi, z Malebranche’em;
Donne, Donne’a, Donne’owi, z Donne’em;
Moore, Moore’a, Moore’owi, z Moore’em;
Wallace, Wallace’a, Wallace’owi, z Wallace’em.
Dotyczy to takze nazwisk, w ktorych po -e niemym pojawia sie spolgloska, np.
Descartes, Descartes’a, Descartes’owi, z Descartes’em;
Combes, Combes’a, Combes’owi, z Combes’em.
Jesli w ktoryms przypadku gramatycznym brzmienie gloski konczacej temat nazwiska jest w jezyku polskim inne niz w jezyku oryginalnym, wowczas zakonczenie tego nazwiska piszemy zgodnie z pisownia polska, a -e nieme i apostrof — jesli wystepuja — pomijamy:
Grant [Grant], z Grantem, o Grancie.
Joyce [Dzojs], z Joyce’em, o Joysie;
Barthes [Bart], z Barthes’em, o Barcie;
Ingres [Egr], z Ingres’em, o Ingrze;
Mauriac [Moriak], z Mauriakiem, o Mauriacu;
Proust [Prust], z Proustem, o Prouscie;
Remarque [Remark], z Remarkiem, o Remarque’u;
Robespierre [Robespier], z Robespierre’em, o Robespierze;
Ronsard [Ronsar], z Ronsardem, o Ronsardzie
Na stronie jest tego duuuuuzo wiecej.Nazwiska konczace sie w wymowie na e (zapisywane w postaci liter: -e, -ee, -ai, -eu, po ktorych moga nastepowac nie wymawiane litery spolgloskowe -s lub -x) odmieniamy w liczbie pojedynczej jak przymiotniki, przy czym odcinamy poczatkowe samogloski z koncowek przymiotnikowych -ego, -emu, -im (-ym), np.
Debre, Debrego, Debrem;
Merimee, Merimeego, Merimeem;
Montesquieu, Montesquieugo, Montesquieum.
a) Po nie wymawianej literze spolgloskowej -s lub -x stawiamy apostrof, np.
Marais, Marais’go, o Marais’m;
Rabelais, Rabelais’go, o Rabelais’m;
Beaumarchais, Beaumarchais’go, o Beaumarchais’m.
UWAGA: W niektorych opracowaniach zaleca sie nieodmiennosc nazwisk Beaumarchais, Resnais, Marais, ale zalecenie to nie wydaje sie uzasadnione; oczywiscie gdy te nazwiska wystapia wraz z imieniem, moga pozostawac w formie nieodmiennej.
b) W liczbie mnogiej nazwiska zakonczone w wymowie na -e zwykle wystepuja z imionami, nazwami, tytulami — sa wiec nieodmienne, np. panstwu Debre.
http://so.pwn.pl/lista.php?co=postscriptumpost scriptum; -pta, -ptow (skrot: PS) (...) W skrotowcach rodzimych i obcych przyswojonych nie stawiamy kropki, np. FSO, UJ, USA (mimo ang. U.S.A.), PS (mimo lac. P.S.), PZMot, MKOl;
http://so.pwn.pl/lista.php?co=akcesoriumakcesoria -riow
http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=7717Jaka jest poprawna forma dopelniacza od post (list elektroniczny zamieszczony na forum dyskusyjnym) – posta czy postu?
Posta. Wydaje mi sie to dobrze uzasadnione: po pierwsze, dopelniacz postu przysluguje rzeczownikowi post w znaczeniu religijnym; po drugie, dobrze utrwalone sa juz dopelniacze e-maila, skrotowo maila, a potocznie mejla – wszystkie z koncowka -a.
http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=7485forumowicz czy forowicz? Czy jestem uzytkownikiem for czy forow?
Jest Pan uzytkownikiem forow internetowych (a nie for), jest Pan przy tym forumowiczem albo forowiczem.
(...) Forma forowicz, duzo rzadsza i nielubiana przez forumowiczow (forowiczow?), popierana zas przez niektorych moich kolegow jezykoznawcow, odwolujacych sie do analogii for-um → for-owicz jak lice-um → lice-alista.
Popularny blad to tez "Jak to sie pisze? Z malej litery?".Chodzi otoz o uzycie zaimkow “mi” i “mnie”. To nie sa slowa zamienne! Nie mozna powiedziec “mi sie wydaje”, tylko “mnie sie wydaje”, albo “wydaje mi sie”; slowo “mi” nie moze zaczynac zdania, zas “mnie” wystepowac w srodku. A wiec: mi nie na poczatku, mnie nie w srodku.
Nastepny blad: czesto slysze zwrot pod rzad; tymczasem to blad - i “rymnelo mi sie” w sposob calkowicie zamierzony, bowiem nawiazuje tu do starego belferskiego wierszyka: Nie mow pod rzad, bo zrobisz blad; mow z rzedu, nie bedzie bledu.
1. Widzialem te piekna kobiete. (Forma zgodna z norma polszczyzny wzorcowej, staranna)
2. Widzialem ta piekna kobiete. (Forma niezgodna z norma wzorcowej, zgodna z norma uzytkowa, swobodna, potoczna, coraz czesciej tez pisana)
3. Widzialem go z ta kobieta. (Forma zgodna z norma wzorcowa i uzytkowa)
4. Widzialem go z te kobieta. (Forma hiperpoprawna na gruncie normy wzorcowej, utworzona przez analogie do te w bierniku).