Nie można mieć wszystkiego. Wszelkie inne konwertery, które najczęściej były wydawane we wczesnych latach istnienia SNESa dużo słabiej sobie radzą z zabezpieczeniami, tylko niewiele gier (najczęściej wcześnie wydawanych) odpalają. Fire radzi sobie ze wszystkimi, oprócz tych bardziej wymagających, których jest na prawdę niewiele. Przykład: Mother 2 JAP sprawdza na bieżąco taktowanie zegara konsoli, zaś Earthbound US już tego nie dokonuje, gra śmiga idealnie. Także nieomal cała biblioteka gier nigdy nie wydanych w Europie stoi przed nami otworem.
Oprócz tego, podoba mi się sam design. Fojera mam cały czas zamontowanego na szczycie mego Super Entertainment Systema, bardzo dobrze się IMO prezentuje, wygląda nieomal jak coś wydanego oficjalnie przez Nintendo. Sam plastik też jest boardzo dobrej jakości, solidny. Jedyne, na co mógłbym ponarzekać, to dwa klocki, które wedle zamysłu twórców miały grę japońską/amerykańską miały delikatnie wysunąć, bez konieczności wyjmowania całego konwertera. Niestety, po naciśnięciu dużego przycisku EJECT na konsoli, cała wieżyczka jest wysuwana. Gdy się siłą przytrzyma ręką Fojera i jednocześnie naciśnie EJECT, cartridge jest wystrzeliwany w powietrze na pokaźną wysokość, podobnie jak w niektórych Famiclone'ach. >_<
Najlepszy istniejący konwerter do importów, to ustrojstwo autorstwa wszechwładnego Datela, pod szyderczym tytułem: Action Replay MK3. Sama nazwa firmy powinna wystarczyć, ponieważ o jakość nie trzeba się martwić.
Jedyne co smuci Amerykanów, to fakt, że ARa wydano tylko w Niemczech, zatem bidaki znowóż mają utrudnione życie z graniem w ubóstwianą przez nich Terranigmę. Nas to powinno tylko cieszyć.
Anyway, dziwi mnie Sebastianie, że nie zaopatrzyłeś się w PALowe wydanie Dracula X, które zaprezentowano mieszkańcom Transylwanii i nie tylko pod tytułem Castlevania: Dracula's Kiss, "which is pretty common".
