Legend of Zelda Ocarina of Time

[Forte]

Moje podejścia do Zeldy nigdy nie są kompletne. Rozpoczynałem kilka gier z serii a najdalej zaszedłem chyba w Twilight Princess.

Tak czy owak, miałem styczność z OoT na 3Dsie, i przez 3 miesiące nie mogłem się zmusić do przejścia. Nie wyszedłem nawet z drzewa na początku gry.

Nie wiem dlaczego. Jestem właśnie w trakcie ogrywania Maski Majory, i tytuł jest rewelacyjny. Dawniej bardzo przyjemnie grało mi się też w Wind Wakera. Coś jest w tej Okarynie co mnie odrzuca. Może kiedyś dam jej drugą szanse, póki co jednak jest to dla mnie przereklamowany tytuł.

[Kwaśny]

Jeśli chodzi o OoT i MM to mam odwrotnie Chociaż nie powiem, że nie lubie - po prostu te wszystkie questy są męczące (szczególnie miniquesty jak wyścig z kimś tam itp.).

A te bardziej retro? LTTP na przykład.

[Storms]

MM to dla mnie najlepsza z Zeld. Smutna, dojrzała, dużo refleksji na temat śmierci, ludzkiej psychiki, atmosfera końca świata i podkreślająca to muzyka. Questy poboczne wyraźnie dominujące nad wątkiem głównym który jest dość krótki. Szkoda że N już nie prowadzi takiej cierpkiej narracji w tej serii.

[Forte]

Najbliżej do tego konceptu chyba właśnie TP.

Klimat zależy od danej gry, np. Wind Waker z tego co słyszałem zbierał straszne baty jako produkt "dla dzieci". Nie moge tego zrozumieć, bo gra jest naprawdę miodna i nie odbierałem jej nigdy w taki sposób

Nie obraził bym się, za kolejną "mroczniejszą" grę w serii. Mam dużo zeld do nadrobienia, aczkolwiek kiedyś przejde je wszystkie więc niech te mroczne w bibliotece też będą.

[Tomek Walancik]

Gra faktycznie potrafi wciągać i jak na czasy w których się ukazała to była bardzo dobra gra.